හන්ගේරියාවෙන් සයිබීරියාවට

පාවෙක් හි නෝමැඩ් දරුවෙක් (ස්තුතිය ජුලියා අනන්ජිවා ට Спасибо за Джулией ananjiwa )

ම්නිස්සුන්ගෙ ජිවිතේ කියන්නෙ මහ පුදුම එකක්. මිනිස්සුන්ගෙ ජිවිතේ ගෙවෙන විදිහට, මිනිස්සු අතරෙ තියෙන වෙනස්කම් ගැන ටිකක් විමසිලිමත් වුනොත් ඇත්තටම කෙනෙක්ට පුදුමයක් දැනෙන එකත් පුදුමයක් නෙවෙයි. මම මෙහෙ බ්ලොග් ලියනව , තව සමහරු රස්සා කරනව , තවත් සමහරු නිදාගන්නව , තවත් අය ඔහේ බලගත්ත අත බලන් ඉන්නව. ඇත්තටම මිනිස් සමාජය හරිම පුදුමයි. මම දකින විදිහට අපේ සමජය ඇතුලෙ මෙ වගේ විවිදත්වයක් තියෙන්න ප්‍රධානම හේතුව තමයි එක තැනකට සංකේන්ද්‍රගත වුනු ජන සමජය. ඇත්තටම ඒකට ජන ඝණත්වයේ බලපෑමක් තියෙන්නත් පුලුවන්. මොකද , ශ්‍රී ලංකාව කියන්නෙ ව.කි.මී 1 කට 250 ක විතර ඉන්න රටක්. සරලව කිව්වොත් ලංකාවෙ මිලියන 20 ක් විතර මිනිස්සු ඉන්නව. ලංකාවෙ ඉන්න මිලියන 20 ම ( ආසන්නව ) ඕස්ට්‍රේලියාවෙ ඉන්නව. ඒත් ඕස්ට්‍රේලියාව ලංකාව වගේ විසිගුනයක් විතර විශලයි. ඒක නිසා ඇත්තටම ගත්තොත් ඒ රටේ තියෙන තියෙන විශාලත්වය නිස ජන ඝනත්වය අඩු වෙලා සමාජය පුංචි පුංචි ඒකක විදිහට පවතින්න ඕනි. අත්තටම මම මේ කියන දේ ඕස්ට්‍රේලියාවට ප්‍රායෝගික නැහැ. ඒකට හේතුව ඕස්ට්‍රේලියවෙ වෙරළබඩ තැන්නට වෙන්න ජනතාව සංකේන්ද්‍රගත වෙලා තිබීම. ඇත්තටම මෙච්චර දිගට මම කියන්න උත්සාහ කලේ රටක සංස්කෘතිය නත්නම් හැදියාව ජන ප්‍රමානය මත වෙනස් වීම ගන. ඒක මම ඉස්සරහට කියන්න යන කතාවට ගොඩක් වදගත් වෙනව.

ඇත්තටම මම ගැන කිව්වොත් මම අංක එකේ නාස්තිකාරයෙක්. රස්සාවෙන් හම්බුවෙන තුට්ටු දෙක මම වියදම් කරන්නෙ අවිදින්න යන්න. හැබැයි ඒ කොළඹ ඉදල යාපනේ යනව වගේ පුංචි ගමන් නම්
නෙවේ. මම මගෙ කකුල් දෙකේ පිහිටෙනුයි , මගෙ ජී.පී.ඒස් "පෙම්වතියගෙ" උදව්වෙනුයි දනට කිලෝ මීටර් 9800 ක් දුර ගිහින් තියෙනව. මේ පෝස්ට් එක දාන වෙලාවෙදි මම ඉන්නෙ මොන්ගෝලියාවෙ බල්ගන් කියන නගරෙ. මගෙ අම්මයි තත්තයි මල්ලියි ඇත්තට දැන් මගෙ ගැන හොයනව අඩුයි, මොකද එයාලට දැන් මගෙ ගැනම හොයල එපා වෙලා!. මට ලෝකෙ වටේ අවිදින්න තියෙන පිස්සුව පොඩි කාලෙ ඉදලමතිබුන. ඒක ජාන වල යම් විදිහකට තියෙනව වෙන්නත් පුලුවන්. මොකඩ මගෙ අම්ම වගේම ආච්චිත් භූගෝල විදයා ගුරුවරියො.

අත්තටම මම කරන රස්සාවත් " ඔෆීස් " යන්න ඔනෙ නැති රස්සාවක්. මට රස්සවෙදි වුවමන කරන්නෙ 4.ජී එල් ටී ඊ සම්භන්ධයක් විතරයි. මම ගිය හම තැනම වගේම හොද බ්‍රෝඩ් බාන්ඩ් සම්බන්ධයක් හරි තිබුන. ඒත් මගෙ එක ගමනාන්තයක් වෙච්චි සයිබිරියාවෙ ගෝබි කන්තරයෙ මොන්ගොලියානු ගොත්‍රික ගම්මානයකදි නම් ලොකු ගටලුවක් ආව. සැටලයිට් ෆෝන් එකේ 20 කේ.බී.පී.එස් අප්ලෝඩ් ස්පීඩ් එකට පින්සිද්ද වෙන්න මට මගෙ මුලු මාසික පඩියම නැති වුනා. සති 3ක් හැලහොල්මනක් නැතිව ගෙදර මිනිස්සු කලබල වුනා. ත්‍යාගශීලී මොන්ගොලි ගොත්‍රිකයින්ට පින්සිද්ද වෙන්න මම සති 3ක් ම අස්ප කිරි බිබී අස්ප චීස් මිශ්‍ර කරපු කෑම කකා හිටිය...

අත්තටම හරිම ලස්සන ගමනක්. මගෙ බලපොරොත්තුව මම ගිය තැන් ගැන පුංචි කතාවක් කියන්න. පුංචි කිව්වට ටිකක් ඇදෙන කතාවක්.

මේ බ්ලොග් එක මොබයිල් අප්ලෝඩ් එකක්. මගෙ සමගමේ ගිවිසුම් නිසා මට එච්.ටී.ටී.පී ලයින් එකක් හරහා ජාලගත වෙන්න නම් අයිතියක් නැ. ඒ වගේම මගෙ ජන්ගම දුරකතනයෙ පහසුකම් ටියෙන්නෙ එක පෝස්ට් එකකට එක "ඉමේජ්" එකක් දාන්න විතරයි. ඒ ගැන මම සමාව ඉල්ලනව.
මේ වෙලවෙ මම ඉන්නෙ සීතල බල්ගන් නුවර කුඩාරමක් අතුලෙ. "බීප්" කිය කිය කොන්දුරන මගෙ ජී.පී.එස් සුරන්ගනාවිත් එක්ක මම තනි වෙලා.
සුබ පොසොන් මංගල්‍යයක් වේවා!